30 Mayıs 2010
Pazar
Bugün depresyonun eşiğine kadar geldim. Bir ara öylesine büyük bir boşluğun içindeydim ki ne yapacağımı şaşırmıştım. Hemen aklıma en yakın kitabevine gitme fikri geldi. Soluğu kitabevinde aldım ve kitaplarla bir süre vakit geçirdim. Hem kendimi iyi hissetmeme hem de gelecekle ilgili güzel şeyler düşünmeme sebep oldu kitaplar. Yanımda hiç öykü kitabı olmadığını fark ettiğim için Sibel K. Türker’in Ağula isimli öykü kitabını satın aldım. En kısa zamanda da Murathan Mungan’ın 227 Sayfa’sını ve Ferit Edgü-Tezer Özlü mektuplaşmaları Her Şeyin Sonundayım’ı almak üzere zihnime not düştüm.
Bugün biraz da her konuda fikir beyan etme ihtiyacı hisseden insanlar kurcaladı zihnimi. Her şeyin en iyisini, en doğrusunu bildiklerini sanan insanlar… Rahatsız edici bir durum oluşturuyor böyle insanlarla sohbet etmek. Ne desem illa itiraz ediyorlar, illa en iyisini onların bildiğini düşünmemi sağlamaya çalışıyorlar. İnsanlara, farklı düşüncelere hiç saygı duymuyorlar. Çünkü onlar %100 haklılar her konuda! Her konuda en iyi onlar!
Bu tarz insanları “İnsan Motifleri” projemin içinde anlatabilirim sanırım. Bir de bu aralar yeni bir düşünce aklımı çeliyor: Türk Edebiyatının önemli romanlarındaki önemsiz karakterler. Tutunamayanlar, İnce Memed, Huzur, Bereketli Topraklar Üzerinde, Kara Kitap, Puslu Kıtalar Atlası, Sinekli Bakkal, Yaban gibi romanlardaki önemsiz karakterlere önem kazandırma projesi. O karakterler üzerinden tahlil yapıp yeni bir romana o karakteri monte etmeye çalışmak… Belki en kısa zamanda bu proje hayata geçer ya da Penguen Kolu/Kanadı olarak geride bıraktığım diğer projelerin arasına karışır.
Tuna BAŞAR
otuzmayıs’10gecesi aydın
Yorum Gönder