11 Haziran 2013
Salı
Gelip geçerken günler, bazen büyük bir boşluğun içinde hissediyorum kendimi. Hep gelecekle ilgili yapmak istediğim bir şeyler var, fakat bazen yapmak istediklerimi yapacak, hatta planlayacak kadar bile güç bulamıyorum kendimde. Eskiden bu tür durumlarda kitaplara, bilhassa da şiirlere sarılırdım. Okudukça güçlendiğimi hissederdim. Okudukça kendimi bulurdum. Ufkum genişler, yepyeni fikirler üşüşürdü zihnime. Bu da beni çok olumlu etkilerdi. Ama şimdi o okumanın gücünü de kaybetmiş gibiyim. Okusam da eskisi gibi güçlü hissedemiyorum kendimi. Bu hissiyat beni daha da büyük bir yorgunluğa sevk ediyor. Kitaplar da iyi gelmezse bana, ne yapacağım!
Aslında yazmak da çok iyi gelirdi bana. Yazdıkça da kendimi bulurdum. Yazdıkça da güçlenirdim. Yazdıkça da yeni fikirler, yeni düşünceler zihnime üşüşürdü. Artık yazmaya bile gücüm olmadığını hissediyorum. Yazıyorum, fakat yazdıklarımdan eskisi kadar keyif alamıyorum. Yazdıklarımı eskisi kadar beğenmiyorum.
Daha iyi fikirler eşliğinde, daha iyi şeyler yazmalıyım belki de. Belki de daha iyi kitaplar eşliğinde yazmalıyım bundan sonra. Bugüne kadar okumak isteyip de okuyamadığım kitapları okumalıyım öncelikle. Okumak için kendimi zorlamalıyım. Ya da bir süre sadece okumalıyım. Yazacak şeylerim birikene kadar okumalıyım. Okudukça belki de eskisi gibi kendimi daha güçlü hissetmeye başlarım. Kendimi güçlü hissettikçe de daha kaliteli şeyler yazarım belki de.
on1haziran’13gecesi
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder