7 Mayıs 2009
Perşembe
Birkaç gündür kitap okuyamıyorum. Kitap okumayınca yazmak da zorlaşıyor. Aslında bazen okumaktan yazmaya vakit bulamadığım da oluyor. Ya da yazmak için bazen de okumamak mı gerekiyor?
Uzun zamandır izlemek istediğim, fakat bir türlü vakit bulup da izleyemediğim Duvara Karşı’yı nihayet izledim. Yaşamın Kıyısında’yı izlediğim için beklentim çok yüksekti. Oysaki Yaşamın Kıyısında’ya giden yolda çok önemli bir işleve sahip Duvara Karşı. Fatih Akın’ın ilerde neler yapabileceğinin de en güzel göstergesi.
Bir insan kendi dilini bile unutacak kadar yabancılaşır mı ait olduğu kültüre? Sahip çıkmaz mı kendi benliğini oluşturan değerlere? Her şey içinde bulunduğu toplumdan mı ibarettir, onların istekleri, yönlendirmeleri mi insanı şekillendirir? Duvara Karşı bana birçok soru sordurdu. Gece’ye bıraktım cevapları.
Biraz da dostlara vakit ayırmak gerekiyor. G bizdeydi. Gitarını almış, bana özel mini bir konser vermeye geldi. Biralarımızı içip şarkı söyledik. Çok keyifliydi. Böyle şeyleri daha çok yapmalıyız.
Tuna BAŞAR
7mayıs’09gecesi afyonkarahisar
Yorum Gönder