Şubat 2009
3 Şubat /
Değer verdiğim bir insanın gözünde sıradan bir insan olmanın ötesine geçemediğimi fark ettiğim zamanlar kendimi en başarısız hissettiğim zamanlardır.
5 Şubat /
Yalnızlığı son dönemde hiç bu kadar derinden hissetmemiştim
Şehrin en işlek caddesinde gecenin bir vakti bir bankta oturuyorum. Ne bir araç geçiyor, ne de bir insan… Çok uzaklardan bir ses geliyor yalnızca. Yalnızlığımı dinliyorum.
Şu saatlerde hiç kimse beni düşünmüyor. Eminim… Hiç kimse beni özlemiyor. Benim yanımda olmak istemiyor. Ve hiç kimse beni rüyasında görmüyor.
Sevim Burak’ın deyişiyle, “ölümden korkmayacak kadar yalnızım” şu anda.
9 Şubat /
Uykusuz gecelerimin renkli kâbuslarını semayla karşılayan bir Mevlevi derviş gibi beni davet ediyorsun dergâhına.
Bu davete icabet etmemek ne mümkün…
10 Şubat /
…
sen hiç ağlayan bir kedi gördün mü
patileriyle gizlemeye çalışan gözlerini
hıçkırıklarını miyavlamaya çabalayarak dindiren
tüylerinden kopan her parçayı toprağa saplayan…
12 Şubat /
yarım kalmış her kitaptan
bir ayraç fazlalığı düşüyor hayatıma…
14 Şubat /
Bazı insanların bir kaç ayda ulaştığı değere, ben tam 2,5 yıldır ulaşamadım.
Her gün kendimi daha da değersiz hissetmeme sebep olan, bana değer verdiğini sanıp beni değersizleştirdiğinin bile farkında olmayan ama benim için değeri tartışılmaz olan kişinin hayatından artık çıkma vakti.
Kendimi değerli hissetmeye başlayacağım güne kadar insanlardan bütün beklentilerimi ortadan kaldırmam gerekiyor.
19 Şubat /
Etrafında gerçek dostları olanlar, yalancı dostlardan kendini arındırmayı başaranlar, zaman ve para gibi maddi kayıplar yaşamazlar. Gerçek dostları olanlar, genelde kısa süreli depresyon ve can sıkıntıları yaşayıp, dostları sayesinde bunların da üstesinden gelirler.
23 Şubat /
Bir hayali olmayan, sadece önündeki yolda yürümeyi seçip, geniş açıdan dünyaya bakıp başka yollara sapmayı denemeyen insanları hiç sevmem.
25 Şubat /
Goethe söylemiş;
"Hayatımda tam mutlu olduğum anları toplasam ancak birkaç dakika eder."
*
Yapayalnız kaldım. Hem de hiç istemediğim halde. Değer verdiğim insanların hiçbiri yanımda değiller. Oysa kötü günler yaşıyorum. Dostlar kötü günlerde yanımda olan insanlar değildir, dostlar iyi günlerde yanımda olup kötü günlere sürüklenmeme engel olmaya çalışan insanlardır, demiştim. Ama şimdi kötü günler yaşarken bile hiç kimse yok etrafımda.
Koca hayatta hiç dostum olmamış. Yapayalnızım ve her geçen gün değersizliğimin farkına daha iyi varıyorum.
26 Şubat/
Bazen durduk yerde kulağımdan bir çınlama yükselir. Halkın deyişiyle birinin beni andığını… sürekli aklımdan çıkmayan kişinin beni andığını düşünürüm.
Ama yanılırım...
27 Şubat /
Karşımdaki insan verdiği kararın sonucunda benim bir seçim yapmamı istiyorsa, zaten o bir karara vardığı için ben ne yaparsam yapayım asla bir seçim yapmış olmam.
İki kişiyi ilgilendiren konularda bir kişi karar verme ve seçim yapma hakkına sahip değildir. İki kişiyi ilgilendiren konularda kararı da seçimi de iki kişi ortaklaşa yapmalıdır. Yoksa ortaya bencillik çıkar.
Tuna BAŞAR
/ şubatikibindokuz
izmir-afyonkarahisar /
Ayın Kitapları
- Oğuz Atay “Tutunamayanlar” Roman İletişim Yay.
- Can Yücel “Rengâhenk” Şiir Doğan Kitap
- Tuna Kiremitçi “Git Kendini Çok Sevdirmeden” Roman Doğan Kitap
- Enis Batur “Acı Bilgi” Roman YKY
- Hıncal Uluç “Kapıyı Anahtarla Açmak” Deneme Alfa
- Selim İleri “Cehennem Kraliçesi” Roman Can Yay.
- Şükrü Erbaş “Aykırı Yaşamak” Şiir Yarın Yay.
- Murathan Mungan “Yaz Geçer” Şiir Metis
- Enis Batur “Patates” Deneme Sel Yay.
- Van Gogh Resim Boyut Yay.
Yorum Gönder