Lucifer’in Bisikleti ve Medusa’nın Makası’ndan sonra serinin üçüncü kitabı olan Galileo’nun Pergeli’yle bizi selamlıyor küçük İskender. Fakat bu kez karşımıza bir aforizma, saptama, değinme kitabıyla çıkıyor. Diğer iki kitabındaki metinlerin çoğu özgün metin diye sınıflandırabileceğimiz denemelerden oluşuyordu. O kitaplarda da yer yer saptamalara ve dikkatli okur için satır aralarında aforizmalara da yer veriyordu küçük İskender, fakat Galileo’nun Pergeli’nde öncelikli amaç aforizma ve saptama olarak seçilmiş.
Elias Canetti’nin “Günler birbirinden ayrılır, fakat gecenin tek bir adı vardır.” sözüyle açılıyor kitap. Yer yer marjinalliğe varan düşüncelere saplanan sayfalarda yine küçük İskender’in o anarşist tarafını görüyoruz. Sözünü sakınmadan, alttan alta okuru kışkırtan ve bir şair olduğunu ele veren sözlerde okur açısından edebi bir tatmin söz konusu. Tek bir söz bile okuru dakikalarca düşünce diyarına götürüp, çok farklı hislere yönlendiriyor.
İşte o saptamalardan, aforizmalardan bazıları:
“İnsan, yalnızlığıyla alay edebildiği sürece hayatta kalır.”
“Özgeçmişi, bitirdiği en son okulda takılı kalmış sanatçılar yaşıyor bu ülkede.”
“Uyanıkken görüp sindirdiğiniz gerçekleri, uyurken rüya olarak sıçarsınız.”
“Aşk, bozuk bir pusuladır; seni yanlış bedene götürür.”
“Yazdıklarınızı yalnız kalıp yüksek sesle okuyun. Sesi kontrol edin. Yalnızca müzik aletlerinin akordu yapılmaz.”
küçük İskender’in çocukluk fotoğraflarının da sayfalar arasında size gülümsediği bu kitabı okurken içinizde bir değişim olacağına hazırlıklı olun.
- küçük İskender “Galileo’nun Pergeli” Deneme Sel Yay. 1. Baskı Ekim 2009 80 syf
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder