31 Mayıs 2011
Salı
Sürekli bir kaybetmişlik hissiyle yaşıyorum. Her anımda bir şeyleri kaybettiğimi düşünüyorum. Kaybedip kaybedip yeniden kazanıyorum, fakat bir türlü içimdeki kaybetmişlik duygusu yok olmuyor.
Birini sevmek aynı zamanda onu kaybetme korkusunu da yanında mı getirir? Birini çok severken, insanı en çok korkutan günün birinde onu kaybetme düşüncesi midir? Onunla yaşarken, onun gözlerinin içine bakıp, onu sıkı sıkı sararken bu kaybetme korkusu da neyin nesidir?
Peki, birini çok severken günün birinde onu kaybedeceğinin kesin olması nasıl bir histir? İşte asıl kaybetme hissi o zaman yaşanır sanırım. Her gün daha fazla severken, daha büyük bir tutkuyla bağlanırken, karşındaki insanın aşkını tadarken onu kaybedeceğini bilmek en kötüsü olmalı. Ve ne yaparsan yap onu kaybetmeni engelleyemeyeceğini bilmek… İşte bu ıstırap olsa gerek.
otuz1mayıs’11gecesi Mutki
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder